Dyskusyjne Kluby Książki polecają

Wypożyczalnia dla Dorosłych
Ewa Sapieżyńska „Nie jestem twoim Polakiem. Reportaż z Norwegii”

Wydana po norwesku książka Ewy Sapieżyńskiej polskiej autorki na stałe mieszkającej w Norwegii wzbudziła sporo kontrowersji w kraju fiordów. Stereotypy i uprzedzenia są w opowieści o Polakach w Norwegii głównym tematem. To, jaki Norwegowie mają do Polaków stosunek może budzić zdziwienie, nas mieszkających w Polsce, którym Norwegia kojarzy się z państwem bezklasowym, wolnym od rasizmu
i wykluczenia. Skąd więc te uprzedzenia i złe traktowanie? W reportażu Ewy Sapieżyńskiej zbyt mało było relacji z rozmów z Polakami, które pokazywałyby skalę zjawiska.

Następne spotkanie odbędzie się 17 grudnia 2024 r. o godz. 15.30. Będziemy rozmawiać o książce Jona Fosse Drugie imię. Septologia I-II”.

Filia nr 1
Freida McFadden „Skazany”

Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak wielki wpływ na naszą przyszłość ma nieprzepracowana przeszłość? Przed takim pytaniem stawia czytelników autorka książki „Skazany” Freida McFadden. Głowna bohaterka powieści, Brooke Sullivan, podejmuje pracę jako pielęgniarka w męskim zakładzie karnym o zaostrzonym rygorze, gdzie obowiązują trzy zasady: traktować więźniów z szacunkiem, nie ujawniać danych osobowych
i nigdy nie nawiązywać więzi z osadzonymi. To zadanie okazuje się wyjątkowo trudne, gdy pod jej opiekę trafia Shane Nelson, jej licealna miłość. McFadden rozbudza wyobraźnię czytelnika, stopniowo odsłaniając wątki z przeszłości Brooke, jej skrywane tajemnice, które w niezwykły sposób splatają się z losami Shane’a, który trafił do zakładu przez jej zeznania. Autorka w mistrzowski sposób odsłania kolejne wątki, prowadząc do zaskakującego rozwiązania. Poprzez retrospekcję poznajemy krok po kroku, co wydarzyło się jedenaście lat temu, poznajemy uczucia, lęki, nadzieje oraz ukryte motywacje niejednowymiarowych bohaterów. „Skazany” to intrygujący kryminał oraz poruszająca opowieść o winie, karze i poszukiwaniu prawdy.

Na kolejne zapraszamy 16 grudnia 2024 roku o godz. 15.00. Będziemy omawiać książkę pt. „Na końcu ulicy” autorstwa Diane Chamberlain.

Filii nr 3

Monika Szwaja „Matka wszystkich lalek”

Trudno uwierzyć, że od daty śmierci pani Moniki Szwai minęło już 9 lat. Niezmiernie popularna na początku nowego wieku autorka znana była z powieści humorystycznych, pełnych optymizmu i pozytywnego nastawienia do wydarzeń. Książka zatytułowana „Matka wszystkich lalek” znacznie różni się od jej wcześniejszych dzieł. Obok współczesnego wątku dziewczyny z Bretanii poszukującej swych korzeni
i miejsca w życiu, czytelnicy otrzymują dramatyczną opowieść z okresu drugiej wojny światowej. Czytelniczki przyznały, że w czasie, gdy powieść ukazała się na polskim rynku wydawniczym, nie publikowano tak, jak obecnie książek o podobnej tematyce. Dziś o nazistowskim programie Lebensborn piszą tak znane autorki, jak Sabina Waszut i Nina Zawadzka. W 2011 roku, gdy powstała „Matka wszystkich lalek”, temat dzieci uprowadzonych z polskich rodzin, poddanych praniu mózgu i „adoptowanych” przez rodziny niemieckie prawdopodobnie nie zyskałby wielkiej popularności, stąd wątek Claire i jej miłosnych perypetii musiał znaleźć się na pierwszym planie.

Klubowiczki zgodziły się, że powieść pani Moniki Szwai jest ze wszech miar warta przeczytania
i polecenia.

Następne spotkanie odbędzie się 17 grudnia 2024 r. o godz. 16.00, podczas którego tematem będzie powieść Hannah Beckerman „Gdybyś tylko wiedziałą”.

Filii nr 7

Walter Tevis „Gambit królowej”.

Tematem dyskusji była książka Waltera Tevisa „Gambit królowej”. To opowieść o Beth Harmon, która
w wieku 8. lat przejawia niezwykły talent i pasję do gry w szachy. W książce śledzimy jej drogę od nauki gry w piwnicy sierocińca, przez sukcesy w turniejach szachowych o krajowym i międzynarodowym zasięgu, aż po walkę z własnymi demonami – uzależnieniem od leków, alkoholu i presji związanej z rywalizacją na najwyższym poziomie. Tytuł nawiązuje bezpośrednio do jednego z najstarszych i najbardziej znanych otwarć szachowych – gambitu królowej, w którym gracz poświęca pionka, aby uzyskać przewagę strategiczną, także symbolicznie do zachowań Beth, która często ryzykuje, by zawalczyć o coś większego. Dużym atutem powieści jest ciekawie zarysowana sytuacja społeczno – polityczna Ameryki w latach 50.
i 60. XX wieku, zwłaszcza szczyt zimnej wojny między Stanami Zjednoczonymi a Związkiem Radzieckim,
w której szachy były narzędziem propagandy i częścią intelektualnej batalii między Wschodem a Zachodem. Książka napisana pełnym emocji językiem.

Kolejne spotkanie naszego Klubu odbędzie się już 17 grudnia o godz. 11.00. Będziemy rozmawiać o książce Stefana Friedmanna „70 lat mojego dzieciństwa czyli niech pan powie coś wesołego”.